დაბრუნება!

22 თებერვლიდან, როცა უკანასკნელი პოსტი დავწერე, დღემდე 5 თვე გავიდა. ეს კი იმაზე მეტია, ვიდრე ბლოგის შექმნიდან 22 თებერვლამდე. მართალია პირობა დავდე, რომ წერას არასდროს შევწყვეტდი, მაგრამ, როგორც არ უნდა იყოს, ეს მოხდა და მე მაინც ვაგრძელებ. ვიცი, ბევრ მკითხველს დავკარგავდი, ვინც აქტიურად კითხულობდა ისინიც კი აღარ შემოვლენ ხოლმე, მაგრამ ჩემთვის მაინც დავწერ. რატომღაც, მგონია, რომ ბევრი დამიგროვდა სათქმელი.

ფაქტები, რომლებიც მოხდა 22 თებერვლის შემდეგ და მახსენდება რამდენიმე წამში:

• დავიწყე ცხოვრება სინანულის გარეშე, რის შემდეგაც მეტი კარგი რამე ხდება.
• მოვიხსენი შიშები. ვაკეთებ ისეთ რაღაცებს, რასაც ადრე ვერასდროს გავაკეთებდი.
• ვისწავლე, რომ ძალიან, ძალიან ცოტა რამე თუ ღირს ნერვიულობად.
• გამიფუჭდა ურთიერთობა ერთ-ერთ საუკეთესო მეგობართან.
• გავიცანი ჩემი ნახევარდა.
• ვცადე თმის გაღიავება, მაგრამ უშედეგოდ.
• გადავწყვიტე, რომ სექტემბრიდან მეტად დავიტვირთო.
• გადავწყვიტე, რომ დავიწყო გერმანულის სწავლა.
• მივხვდი, რომ შეიძლება ადამიანმა Rock-ის გარდა სხვა მუსიკასაც მოუსმინოს.
• აღმოვაჩინე რამდენიმე ფილმი, რომლებმაც დიდი კვალი დატოვეს ჩემს გულში.
• დავიწყე დღიურის წერა, მაგრამ უკვე მერამდენედ მივხვდი, რომ ეს ჩემი საქმე არაა და თავი დავანებე.
• როგორც იქნა, დაახლოებით მივხვდი რა მინდა ცხოვრებისგან.
• დავრწმუნდი, რომ მომწონს ჟურნალისტიკა და პოლიტიკა.
• ქართულის ოლიმპიადის წყალობით მოვხვდი Buckswood-ის საზაფხულო სკოლაში, სადაც იმაზე მეტი გამოცდილება მივიღე, ვიდრე მთელი 15 წლის განმავლობაში.

რა მომცა Buckswood-მა:

• ნებისყოფა დილით ადრე გასაღვიძებლად
• ხალისი ისეთი რაღაცების გასაკეთებლად, რაც ადრე დამეზარებოდა
• დროის განაწილების უნარი
•  „მუღამი“ იმისთვის, რომ უბრალოდ ვცადო იმის გაკეთება, რაც არ შემიძლია, თუნდაც, წინასწარ ვიცოდე, რომ არ გამომივა
• გამოცდილება ყველანაირი ტიპის ადამიანთან ურთიერთობაში
• მომენტები, რომლებიც აღარასდროს განმეორდება
• ძალიან ძვირფასი ადამიანები სხვადასხვა ქალაქებიდან
• პატარ-პატარა წვრილმანები, რომელთა ჩამოთვლაც შორს წაგვიყვანს

ეს პოსტი არც თუ იმდენად „ჩემეულია“, მაგრამ სხვა რა უნდა დაწერო მაშინ, როცა 5 თვე არ დაგიწერია. და თუ შემთხვევით შემორჩა ვინმე, ვინც ჩემს ბლოგს კითხულობს, გპირდებით, რომ მომავალში მართლა დავწერ ძველებურ და კიდევ უკეთეს პოსტებს.